Het interessante van wereldkaarten is dat je altijd kunt zien uit welk deel van de wereld ze afkomstig zijn. Is de wereldkaart van Europese makelij, dan ligt Europa netjes in het midden. Amerika is het Verre Westen, China het Verre Oosten. Op Chinese wereldkaarten is China letterlijk het Rijk van het Midden en Amerika de Oriënt. Europa is een marginaal gebied aan de westrand. De oudste kaart van Chinese makelij dateert uit de 12de eeuw en heet toepasselijk 'De kaart van China en barbaarse landen'.

Wereldkaarten zijn ook politieke statements. Over het feit dat de aarde een bol is, bestaat tegenwoordig enige consensus. Echter: als je van een bol een platte kaart wilt maken, moet je met landoppervlakten gaan sjoemelen. De wereldkaart waarmee inwoners van westerse landen opgroeien, is gebaseerd op de klassieke projectie van Gerardus Mercator uit 1569.

Mr. Garfield does not pretend to be a serious historian. (Neither did Ken Jennings, whose 2011 "Maphead" covered some of the same terrain.) His gift is for cherry-picking factoids, and his latest book, "On the Map," is full of little conversation pieces. But this book is diminished by the way it has been produced, with an alluringly tinted antique map of Africa on its cover and nothing but smudgy gray illustrations inside.

There is a great deal that is good and charming and fun about this book. But overall, Garfield seems like that most frustrated of soldiers, the general who has to deal in the field with a battle to be fought at that nightmare spot right in the middle of a swamp of information irrelevant to his needs, and where no soldier ever wants to be: He is floundering in a sea of facts, lost at the join of four maps.