Een interessante inkijk in het schrijfproces van Thomas Rosenboom. Hij is een "realist" en vindt dat alles in zijn boeken in het teken moet staan van dat realisme. Belangrijkst is dat de hoofdpersoon "iets wil". Zonder dat streven is er geen spanning en kan de lezer zich niet identificeren met de handeling.

Soms leidt deze benadering tot wat vreemde conclusies. Zo is hij positief over Nabokov's Oblomov (die de eerste helft van het boek in bed ligt) maar moet hij niet veel hebben van De Idioot van Dostojevski (of van Jezus die ook "niets wilde").

Hij past overigens ook het principe toe op films. "Breaking the Waves" van Lars von Trier is daarom een slechte film omdat er "niets gebeurt". Teveel aandacht voor realisme kan dus ook leiden tot een blinde vlek voor psychische spanning en voor zinderende emotie (het meisje dat zich aan alle mannen geeft om de liefde van haar leven terug te vinden). Hoezo "niets willen ?". ( )