This site uses cookies to deliver our services, improve performance, for analytics, and (if not signed in) for advertising. By using LibraryThing you acknowledge that you have read and understand our Terms of Service and Privacy Policy. Your use of the site and services is subject to these policies and terms.
Den 60-årige velbeslåede Mulder lever et tilbagetrukket liv i Paris, hvor en hund pludselig slår følge med ham og herefter ikke viger fra hans side. Hunden er kommet til Paris fra Afrika med illegale indvandrere, og den fører Mulder rundt i ukendte dele af byen, hvor der bliver rokket ved hans fordomme om bl.a. indvandrere, hjemløse og tiggere.… (more)
Ik kwam met De Wandelaar van Adriaan van Dis in aanraking door het Euregio Literatuurproject voor Jongeren waaraan ik deelneem. Voor meer informatie over het project kan men kijken bij mijn reactie op Eldorado (Laurent Gaudé. Het boek gaat over een man die een hond 'krijgt' na een brand in een flat vol illegalen in Parijs. De man is licht neurotisch, en wandelt elke dag de zelfde route totdat hij getuige is van een brand vlakbij zijn huis. Hij is nieuwsgierig en loopt erop af. Veel ramptoeristen hebben zich al bij het brandende gebouw verzameld en kijken naar het gruwelijke schouwspel. Dan springt er plots een hond naar beneden die zich meteen bij Mulder voegt, ookal kent hij de hond niet. De politie vraagt hem de hond mee te nemen en te wassen en daarna terug te geven aan de rechtmatige eigenaar. Maar de hond lijkt van niemand in het speciaal te zijn, maar kent de vele zwervers en illegalen. Op hun dagelijkse routes leert Mulder zo veel nieuwe mensen kennen, mensen die hij anders alleen voorbij zou lopen. En hij wil iets voor hen doen, maar dat is nog niet zo succesvol. Ik vond dit boek een beetje tegenvallen, en eigenlijk vooral saai. Er worden in het boek verschillende verhaallijnen gepresenteerd maar ik vond dat er niet één was die goed genoeg werd uitgewerkt. De schrijver probeerde zich ook niet op één groep van de verstotenen te richten maar haalt er meteen alles bij wat hij zich kan bedenken (zwervers, illegalen, criminelen, enz). Er worden te veel verschillende verhalen verteld waardoor je weliswaar veel verschillende verhalen te lezen hebt, maar die het verhaal niet ten goede komen. Zo is er opeens een hongerstaking die een paar pagina's flink belicht wordt, maar die verder heel weinig met het verhaal te maken heeft. De schrijfstijl vond ik weinig meeslepend, maar verder niet moeilijk, en het is natuurlijk een boek in een ander genre dan dat ik gewend ben. Maar als roman vond ik andere romans toch een stuk beter. Jammer, maar het boek heeft me gewoon niet voldoende kunnen boeien. Ik denk dat ik het boek ook weer snel vergeten ben. En wat ik net nog vergeten was te melden, was de ronduit afgrijselijke kaft (glimmend roze), en zoiets doet het boek natuurlijk nooit goed. ( )
The idea for this book is very good. Rich man meets stray dog and thanks to this dog he meets all kinds of people in the streets of Paris. The story is very political. The style is a bit poetic. I liked it. Didn't love it. ( )
Information from the Dutch Common Knowledge. Edit to localize it to your language.
Voor Ellen
First words
Information from the Dutch Common Knowledge. Edit to localize it to your language.
De hond had alles gezien.
Quotations
'Hij gromde. (Van zijn hond geleerd).' blz. 81
'Hij rook aan de brief, in de hoop een vleug uit haar leven op te snuiven, een kringel wierook misschien. Maar het papier rook zo muf als de laatste metro. ... De brief gloeide in Mulders hand. Jasmijn rook hij nu . En ook andere geuren kwamen vrij - curry, piment, poes.' blz. 95
'Dans voor Fanta', zei ze. En hij danste. traag in zijn groene operatiehemd. De mond van het meisje viel open - een stille schreeuw. De dokter vergat even te verbinden. De hondennagels tikten op het zeil. De ingepakte staart zwaaide als een vendel door de kamer.' blz. 111
'Zagen ze niet wat hij had gezien, wat zijn hond hem had leren zien? Het vuil, de vernedering en de haat . Hij zag het, hoorde het, ook al rende hij ervoor weg, ook al boende hij de hele dag - maar het viel niet weg te boenen.' blz. 118
'Als je eenmaal jaren loopt kun je niet terugkeren naar waar je vandaan komt.' ... 'Ik ben een sans papiers met een doos vol papieren, grinnikte hij.' monsieur Ngolo- blz 121
Last words
Information from the Dutch Common Knowledge. Edit to localize it to your language.
Den 60-årige velbeslåede Mulder lever et tilbagetrukket liv i Paris, hvor en hund pludselig slår følge med ham og herefter ikke viger fra hans side. Hunden er kommet til Paris fra Afrika med illegale indvandrere, og den fører Mulder rundt i ukendte dele af byen, hvor der bliver rokket ved hans fordomme om bl.a. indvandrere, hjemløse og tiggere.
)
)
Google Books — Loading...
(3.44)
Wikipedia in English
2
Ik kwam met De Wandelaar van Adriaan van Dis in aanraking door het Euregio Literatuurproject voor Jongeren waaraan ik deelneem. Voor meer informatie over het project kan men kijken bij mijn reactie op Eldorado (Laurent Gaudé. Het boek gaat over een man die een hond 'krijgt' na een brand in een flat vol illegalen in Parijs. De man is licht neurotisch, en wandelt elke dag de zelfde route totdat hij getuige is van een brand vlakbij zijn huis. Hij is nieuwsgierig en loopt erop af. Veel ramptoeristen hebben zich al bij het brandende gebouw verzameld en kijken naar het gruwelijke schouwspel. Dan springt er plots een hond naar beneden die zich meteen bij Mulder voegt, ookal kent hij de hond niet. De politie vraagt hem de hond mee te nemen en te wassen en daarna terug te geven aan de rechtmatige eigenaar. Maar de hond lijkt van niemand in het speciaal te zijn, maar kent de vele zwervers en illegalen. Op hun dagelijkse routes leert Mulder zo veel nieuwe mensen kennen, mensen die hij anders alleen voorbij zou lopen. En hij wil iets voor hen doen, maar dat is nog niet zo succesvol. Ik vond dit boek een beetje tegenvallen, en eigenlijk vooral saai. Er worden in het boek verschillende verhaallijnen gepresenteerd maar ik vond dat er niet één was die goed genoeg werd uitgewerkt. De schrijver probeerde zich ook niet op één groep van de verstotenen te richten maar haalt er meteen alles bij wat hij zich kan bedenken (zwervers, illegalen, criminelen, enz). Er worden te veel verschillende verhalen verteld waardoor je weliswaar veel verschillende verhalen te lezen hebt, maar die het verhaal niet ten goede komen. Zo is er opeens een hongerstaking die een paar pagina's flink belicht wordt, maar die verder heel weinig met het verhaal te maken heeft. De schrijfstijl vond ik weinig meeslepend, maar verder niet moeilijk, en het is natuurlijk een boek in een ander genre dan dat ik gewend ben. Maar als roman vond ik andere romans toch een stuk beter. Jammer, maar het boek heeft me gewoon niet voldoende kunnen boeien. Ik denk dat ik het boek ook weer snel vergeten ben. En wat ik net nog vergeten was te melden, was de ronduit afgrijselijke kaft (glimmend roze), en zoiets doet het boek natuurlijk nooit goed. (