Click on a thumbnail to go to Google Books.
|
Loading... Slaap ! (2003)by Annelies Verbeke
Work InformationSlaap! by Annelies Verbeke (2003)
   Sleeplessness (4) No current Talk conversations about this book.  rapiaria | Jul 29, 2018 |    ) stef7sa | Jan 5, 2017 |  ) elsmvst | Jan 3, 2015 | boekenwijs | Feb 8, 2007 |
 Een reeks namen op de brievenbussen van een appartementenblok trekt de aandacht: ‘Debaere, Van Keileghem, De Wachter, Zordana, Ahib, Won, De Gieter. Ahib, Won, De Gieter. De combinatie van de drie laatste namen werkte op mijn versleten lachspieren.’ Is dat een teken van gekte? Dan al helemaal als je die willekeurige mensen midden in de nacht ook nog wakker gaat bellen. Maar in de debuutroman van Annelies Verbeke tref je zulke absurditeiten aan bij de vleet, en ze klinken helemaal zo gek nog niet. Slaap! doet je de wereld dan ook vanuit een ander perspectief bezien, een nachtelijk perspectief. ‘Mijn nachten waren langer dan mijn dagen, want ´s nachts was ik alleen,’ verzucht de slapeloze vertelster Maya, en ´[m]ijn geest kreeg een helderheid die hij overdag zelden had.’ Met enkele van die snedige zinnetjes typeert Verbeke heel precies niet alleen de frustratie van het niet in slaap kunnen komen, maar ook het zonderlinge van het nachtelijke bestaan. Wie ’s nachts wakker is en door de stille straten dwaalt lijkt haast in een omgekeerde wereld te leven. Wanneer iedereen slaapt sta jij op scherp. Maar wat moet je doen, alleen in de donkere nacht?  `Mijn nachten waren langer dan mijn dagen, want 's nachts was ik alleen.' Zo begint de verbluffende debuutroman Slaap! van de Vlaamse scenariste Annelies Verbeke (Dendermonde, 1976). Het is een aanhef die voor iedereen die aan slapeloosheid lijdt direct een wereld van herkenning oproept. Wie zijn nachten doorwaakt doorbrengt, al dan niet met een slapende partner naast zich, is van God en iedereen verlaten en overgeleverd aan toenemende paniek. Als therapieën, ontspanningsoefeningen of medicatie niet helpen, ligt krankzinnigheid in het verschiet. Het enige wat erop zit is een partner in crime te vinden, een mede slaapgestoorde. Belongs to Publisher SeriesStraffe madammen (4) Awards
Untertitel Maya kriegt nachts schon lange kein Auge mehr zu. Sie leidet unter Insomnie. Todmüde radelt sie durch dunkle Straßen und klingelt fremde Menschen aus den Betten. Als sie Benoit kennen lernt, eine ebenso schlaf- und hilflose Seele wie sie, ist das der Beginn einer verstörenden Liebesgeschichte. . No library descriptions found. |
Current DiscussionsNonePopular covers
 Google Books — Loading...GenresMelvil Decimal System (DDC)839.3137Literature German literature and literatures of related languages Other Germanic literatures Netherlandish literatures Dutch Dutch fiction 21st CenturyLC ClassificationRatingAverage: (3.17)
Is this you?Become a LibraryThing Author. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wikipedia in English
3
Kijk, Verbeke kan schrijven en ze heeft fantasie. En ze heeft zich achter een pc gezet en heeft 154 bladzijden getypt en daarna nog een paar duizend. Ik niet, dus alle kritiek staat meteen in dat spotlight: wie ben ik om dit af te kraken.
Gaan we dus niet doen, maar dit was niet voor mij. Er staan mooie dingen in: zinnen, woorden, gedachten, beelden -- meermaals bleef ik even hangen, herlas ik een stukje, stelde ik mij de scene voor. Maar er straalt ook een luiheid van af, een achteloosheid -- iets van in de rapte -- en sijpelt de bastaardtaal binnen uit gemakzucht, kiest ze de gemakkelijke weg in plaats van de poëtische, en lees ik passages die schuren als de vacht van een straathond. Dit lijkt niet bepaald nauwgezet gewikt en gewogen, herschreven, gepolijst.
Thematisch had ik het ook moeilijk. Als geattesteerd slaapgestoorde sprak dit boek me wel aan (hoewel ik het vooral koos om het oeuvre zelf -- ik las nog maar weinig, maar enkele kortverhalen en haar prozagedicht [b:Tirol Inferno|17728070|Tirol Inferno|Annelies Verbeke|https://d.gr-assets.com/books/1364988874s/17728070.jpg|24799056] hadden me evenwel geïnteresseerd gemaakt. Toch viel ook dat tegen en vond ik het weinig herkenbaar.
De personages zijn irritant. Vond ik irritant tenminste. Maya is een neurotisch geval en Benoit lijdt aan psychoses. Opname voor beide zou ik zeggen. Zij lijkt vooral te kampen met nogal burgerlijke levenshindernissen (join the club) en hij is aaneengeregen van de clichétrauma's -- dode moeders, internaten, gepest op school. Erg, erg, maar het kan me in deze vorm, in dit specifieke relaas, weinig bekoren.
Verbeke lijkt al deze elementen te gebruiken om enige bijkomende zwaarte te geven aan een soort miniroadmovie langs Vlaamse tristesse. Olga de frietkotmadam die dood gaat maar toch een rolletje krijgt want 'het is nogal een karakter zenne' en het geeft Maya wat diepgang -- dat.
Meest lijkt dit nog op een scenario (ook een vak van haar -- ook? hoe doe je dat toch?) en in dit geval zo eentje in de stijl van Night on Earth of After Hours. Een drukke collage van gebeurtenissen, een bevreemdend timeframe van enkele uren, dagen -- nachten vooral -- de echte wereld op afstand, in de achtergrond maar zonder werkelijke aanwezigheid, een volksstoet aan rare snuiters en bizarre situaties die de narratief bevolken, een wat exotische, aberrante of quasi-rebelse hoofdfiguur die op een keerpunt in het leven staat.
Uiteindelijk denk ik dat deze novelle te veel een doorbraak moest worden. Te snel geschreven, te veel geleid door vormvereisten. 'Als we een stoere griet nemen en wat prikkelende scenes, zitten we goed bij de vrouwen en de jeugd. Een slechte opvoeding, sterven en dood, existentieel ongeluk en stadse vervreemding, dat scoort bij de intellectueel.' Mixen en opdienen.
Dit moest een icoon worden lijkt het; succesdebuut en start van een briljante carrière, stem van een nieuwe generatie, aankondiging van een stijlbreuk in de Vlaamse literatuur. Is het voor mij alvast niet geworden, maar het loopt schijnbaar als een trein en dat is gegund. Erg veel tijd ga ik er echter niet meer aan besteden.
Ik hoor dat Verbeke nu aan scenario's werkt en eerlijk gezegd is dat wat haar beter zal afgaan. Ik zie de dramatische potvissequentie (grand finale tweede akte) zo voor me. (