Wat zich in Pelican Bay aan verhaal ontrolt - en dat is niet gering -, is uiteindelijk allemaal demonstratiemateriaal. De roman bevat tal van sterke passages (met name Ada's kroeglopen, haar dronkenschappen en katers worden buitengewoon levensecht opgeroepen), maar dan gaat het om winst op onderdelen.
De grote greep die Noordervliet voor ogen heeft gestaan, een roman die haar laat zien als empathisch historica én als eigentijds en betrokken auteur, is een tree of twee te hoog gebleken.
Pelican Bay is een B-boek dat een A-boek had willen zijn.

'Pelican Bay' is een complexe, intelligente roman, niet alleen vanwege de twee kunstig verweven verhaallijnen, maar ook omdat het wroeten in de geschiedenis gevaarlijk terrein is, vol valkuilen die Ada probeert te ontwijken. Zo laat Noordervliet bijna alles in het boek om machtsverhoudingen draaien, trekt aan de lopende band parallellen tussen verleden en heden, maar geeft tegelijkertijd aan dat vergelijkingen tussen toen en nu mank lopen omdat het begrip macht vroeger anders werd ingevuld.
In tweehonderd jaar hebben we dus niet zoveel geleerd. Dat is misschien geen al te verrassende conclusie, maar hij wordt prachtig en zorgvuldig gedemonstreerd aan de hand van Ada's missie.
Met 'Pelican Bay' bewijst Noordervliet het belang van het genre historische roman waarin ze uitblinkt. Via fictie kan namelijk een veelvoud aan overwegingen worden onderzocht, zonder dat de schrijver belemmerd wordt door de vraag of het verhaal wel gebaseerd is op bestaande getuigenissen.

Van een historische roman mag je verwachten dat er een min of meer realistisch tijdsbeeld in wordt opgeroepen. Zo zou het bestaan van een liefdesrelatie tussen slaaf en meesteres aannemelijk of op zijn minst geloofwaardig moeten worden gemaakt, wat Noordervliet niet eens probeert.
Noordervliet laat haar personages intelligent commentaar leveren op geschiedtheoretische problemen, zoals de vraag of je op grond van hedendaagse maatstaven morele oordelen kunt vellen over het verleden en of je – zelfs als er betrouwbare geschreven bronnen beschikbaar zijn – ooit te weten kunt komen hoe iemand denkt.
Noordervliet heeft hiermee een ongetwijfeld interessant thema te pakken, mooi `materiaal`, maar zowel op literair als historisch gebied is het haar niet gelukt dit materiaal leven in te blazen.