Torgny Lindgrens berättelser är alltid läsvärda. Hans språk är helt fantastiskt. Denna berättelse är både tänkvärd, allvarlig och rolig men den griper inte tag i mig på samma sätt som tex "Ormens väg på Hälleberget och Hummelhonung ( )

Lempeä ja humoristinen kertomus herätysliikkeen viime hetkistä. ( )

De in Zweden gevierde schrijver Torgny Lindgren werd in 1938 in Västerbotten (noord-Zweden) geboren, waar ook Norrlandse Aquavit (2007, nu in 2009 in het Nederlands vertaald) zich afspeelt. Het dunbevolkte gebied was in de 19e eeuw bezocht door koning Karel de Vijftiende. Een fictieve beschrijving van zijn tocht door de streek, waar mossen, insecten en bossen de belangrijkste flora en fauna vormen is onderwerp van een schrijfsel van de inmiddels 83 jarige Olof Helmersson die na 50 jaar terug is en zich deels voordoet als journalist. Helmersson was er in de jaren '50 een opwekkingsprediker die met gebedsgenezing, charismatische preken en het stichten van 7 gemeenten ruim 400 zielen had weten te bekeren tot het christendom. Een halve eeuw later komt Helmersson terug, is inmiddels overtuigd atheïst, maar nog steeds geestdriftig als het gaat om het winnen van zielen, ditmaal voor het ontkennen van God en gebod. Het boek begint met de aankoop van Norrlandse Aquavit, een kruidig sterk drankje. Van alle gemeenteleden zijn er nog maar twee over: de doodzieke Gerda die na een laatste avondmaal (Aquavit in plaats van wijn) met Olof overlijdt. De andere is Marita, die een door Olof verwekte dochter blijkt te zijn, zo haar vader voor het eerst ontmoet. De ironie die met schema en al in het boek staat afgebeeld over de vele incestieuze en overspelige relaties met bijbehorend nageslacht komt zo wel heel dichtbij de zedenridder die hoegenaamd het tandenpoetsen als sociale revolutie in Västerbotten heeft achtergelaten. Weken fietst Helmersson als een trip down memory lane langs lang vergeten plaatsen, mensen om met hen te spreken, zijn accordeon te herontdekken en erachter te komen, dat van gemeenschapszin geen sprake is, laat staan het christelijk geloof nog springlevend is. De kerken zijn afgebroken of ontkerstend, de kansels verbouwd tot bijenkorven. Met het schrijven over Koning Karel de Vijftiende voor een plaatselijke krant komt het niet goed, niemand die op zo'n stuk zit te wachten. Helmersson keert terug naar Umea, met zijn Norrlandse Aquavit, dat als zijn leven vol ironie, empathie en verdoving zit. ( )

Bijzonder verhaal over een dominee die na 50 jaar teruggaat naar het gebied waar hij ooit velen bekeerde tot het geloof. Hij is echter van zijn geloof afgevallen. Het verhaal zit net iets naast de werkelijkheid, maar de humor, ironie en het mooie taalgebruik maken het de moeite waard. ( )

Stemningsmættet og fantasifuld bog om en frafalden vækkelsesprædikant, der vender tilbage til bøh-landet for at gøre regnskabet op. ( )