Tot de dag dat ik dit boek(je) kocht, had ik nog nooit van José Saramago gehoord. Gezien ik, inzake fictie, voornamelijk Fantasy en SF lees, is het meeste daarbuiten onbekend gebied. Maar dan was ik (najaar 2014) in de Gutenberg Buchhandlung in Brussel en wou ik eens iets anders lezen en dan koos ik een boek als dit, vooral omdat de flaptekst me aanstond.

Saramago is een van de bekendste Portugese auteurs en schrijft blijkbaar (vooral?) boeken met een zekere gelaagdheid of die je aan het denken zetten.

En dat is niet anders in [b:Die Reise Des Elefanten Roman|11602066|Die Reise Des Elefanten Roman|José Saramago|https://s.gr-assets.com/assets/nophoto/book/50x75-a91bf249278a81aabab721ef782c4a74.png|5745551], dat een vertaalde versie is van het Portugese origineel. Gezien m'n kennis van het Portugees zich beperkt tot obrigado, is een vertaling een must. Ik moet zeggen, de Duitse versie is zeer goed te lezen, zelfs met een B1. Alleen de lay-out kan af en toe wat ergernissen opwekken; Saramago gebruikt in dialogen geen aanhalingstekens of vraagtekens, alles is gescheiden via komma's. Je moet dus wel je aandacht erbij houden om te weten wie wat zegt of vraagt, ook omdat het antwoord er vlak op volgt, ook gescheiden door komma's.

In dit boek vertelt Saramago het verhaal van een Indische olifant (Salomon) die met z'n mahut Subhro - een mahut is de begeleider, de verzorger van een olifant - als huwelijksgeschenk door koning João III van Portugal geschonken wordt aan aartshertog Maximiliaan van Oostenrijk en hoe dat allemaal in z'n werk gaat: de beslissing, de reis, de begeleiding, het hele logistieke proces, de tussentijdse overnachtingen, de overdracht van het dier en z'n verzorger aan de aartshertog en z'n gevolg, enz... Hoe de reis verloopt van Lissabon naar Valladolid en zo naar Wenen via Italië. Ook lees je wat de olifant (en de hele trein van ruiters, verzorgers, ...) moet ondergaan wat publieke belangstelling betreft, de weersomstandigheden, de manipulatie van de Kerk (priesters die om een "wonder" van de olifant "smeken"), de naamsveranderingen van Salomon en Subhro in een Duitse versie (ter wille van de aartshertog zelf).

Zoals ik al zei, het verhaal leest vlot. Ook kan je makkelijk meeleven met Subhro en z'n olifant, die als 2 handen op 1 buik zijn en elkaar goed aanvoelen en respecteren. In die tijd (16de eeuw) was er in Europa wellicht inderdaad niet veel geweten over exotische dieren en hoe daarmee om te gaan, vandaar dat de bevolking daarom zich de ogen uit hun kassen keken. Nu weten we al beter, maar in veel gevallen gaan we er spijtig genoeg niet respectvol mee om, omdat geld de wereld doet draaien. En dan krijg je te maken met bedreigde diersoorten.

Hoe dan ook, volgens bepaalde recensies is dit niet Saramago's beste werk. Dit kan ik uiteraard (nog?) niet zeggen. Z'n hit [b:De stad der blinden|3180325|De stad der blinden|José Saramago|https://d.gr-assets.com/books/1207849410s/3180325.jpg|3213039] (om nu één versie te linken) zou nog meer een aanrader zijn. Omdat 'Die Reise des Elefanten' mij zeer bevallen heeft - en daarom kan ik het eenieder, ook die die liefhebber zijn van Saramago's verhalen en stijl, aanbevelen -, zal ik (op termijn) de voormelde klassieker ook onder handen nemen, al dan niet gevolgd door [b:De stad der zienden|6891256|De stad der zienden|José Saramago|https://d.gr-assets.com/books/1253458356s/6891256.jpg|1090709] (niet noodzakelijk deze editie, 't kan evengoed weer in het Duits zijn). ( )

Hilarious and meditative tale of a (true) journey of an elephant from Lisbon to Vienna in the 15th Century, with Saramago's trademark staccato style, and great musings on the simplicity of the human race. A wonderful book. ( )

People are quite right when they say that three is god's number, the number of peace and concord. When there are three in a group, one of the three can remain silent for a few
minutes without that silence being noticed. Trouble could arise, however, if one of the three men has been walking along plotting how best to get rid of his neighbor in order to
make off with his share of the provisions, and then invites the third man in the group to collaborate in this reprehensible scheme, only to be met with the regretful answer, I
can't, I'm afraid, I've already agreed to help him kill you. ( )

Inspiriert von der wahren Geschichte eines indischen Elefanten, den man im 16. Jahrhundert auf spektakuläre Weise über Land und See von Spanien nach Wien überführte, erzählt Saramago meisterhaft und voller Ironie von den sagenhaften Abenteuern des Elefanten Salomon und seines gewitzten Mahuts.
Salomon ist als Besitz von Johann III. von Portugal nur noch gelitten. Das exotische Tier aus den fernen Kolonien fristet ein trostloses Dasein, bis die Königin auf die Idee kommt, ihn ihrem Vetter dem Großherzog Maximilian aus Wien zum Geschenk zu machen. Mit einem großen Tross wird Salomon samt seinem Mahut auf eine abenteuerliche Reise geschickt, an deren Ende die eindrucksvolle Überquerung der italienischen Alpen steht. Unterwegs lernt man nicht nur die Eigenheiten und Vorlieben des Elefanten kennen, sondern auch die der Menschen und der Gesellschaft um ihn herum. Dabei ist es der indische Mahut, der, Narr und Weiser zugleich, seine Zeitgenossen häufig demaskiert. Augenzwinkernd verknüpft Saramago in seinem Roman, der einen zuweilen an einen gewissen Ritter aus der Mancha denken lässt, Realität und Fiktion.

Beautifully written. Creative. ( )