Een bijzonder verslag van binnenuit. Joris van Casteren bracht zijn jeugd door in Lelystad. In afwisselende hoofdstukken beschrijft hij die jeugd, uitmondend in kleine criminaliteit, en het ontstaan van Lelystad, de politiek, de besluitvorming en waar het mis ging. Het laatste deel van het boek beschrijft zijn terugkeer als journalist naar Lelystad: hij zoekt zijn klasgenoten en buren op. Iedereen die er is blijven wonen, komt over als een loser. Terecht gekomen in de criminaliteit, misbruikt, altijd daar blijven hangen ... Het is een treurig beeld. ( )