In memoriam dat Vromans zelf ruim voor zijn dood in het tijdschrift Tirade (438, mei 2011) op zijn zo geëigende wijze schreef:
LEO VROMAN is uitsluitend op 10 april 1915 geboren en stierf heelhuids op een nader te bepalen ogenblik. Hij wordt door een vrouw en twee dochters nagezeten. Door een klein aantal lezers was hij beschouwd als een groot dichter en door een groot aantal mensen als een kleine of zelfs afwezige. Hij heeft geloof ik eens uitgerekend dat hij ongeveer 30 kilometer heeft geschreven, maar veel verder als je alle lussen van de letters recht trekt, hoewel zijn werk dan te rechtlijnig zou zijn om te genieten. Met zijn wetenschap, waar hij van leefde in alle opzichten, heeft hij, alweer volgens zijn berekeningen, ongeveer anderhalf miljoen dollar verdiend maar heeft daar een halve eeuw over gedaan. Zijn enige ontdekking, het z.g. Vroman Effect, wordt meestal verkeerd hoewel vaag omschreven als iets met bloedstolling. Het is in tegendeel iets dat daaraan voorafgaat en te snel is om hier te beschrijven. Dan zijn er ook nog zijn tekeningen, waarvan een grote stapel door een paar mensen, en een heel kleine stapel door velen is bewaard. Verder is hij bekend door iets wat hij niet heeft gedaan, nl. vechten aan de Grebbe-linie, en dan nog wel als wielrijder. Op jongere leeftijd was de fiets inderdaad een van zijn wapens, dat hij vaak per ongeluk op onschuldige lantarenpalen richtte en ook op latere leeftijd kon hij niet fietsen maar te voet wel goed verdwalen. Zullen we hem missen? Niet makkelijk: zijn boeken loeren nog overal, en zijn Effect is blijvend.
(3.63)
1