Una novela que se enriquece a medida que avanzan las páginas. El protagonista padece "El mal de Montano" y, como cualquier adicto, cae en el subterfugio para satisfacer su dependencia. Novela con propuestas interesantes, mucho más sugerentes si Baricco no se empeñara en explicarlas haciéndolas más confusas. Destellos de humor, rastros de ingenio perdidos en unos diálogos que pretenden ser naturales y resultan en ocasiones artificiosos, aparentando una espontaneidad ajena a algunos personajes. Cursi a veces, sabe salir de situaciones empalagosas gracias al distante personaje de Mr. Gwyn. El giro policíaco final de la novela es algo pueril, volviendo a explicitar lo evidente, impidiendo al lector que deduzca la situación. En suma, un divertimento no exento de reflexión. Una sugerente propuesta de lectura. ( )

'Hij had er jaren over gedaan om te aanvaarden dat het beroep van schrijver hem onmogelijk was geworden, en nu moest hij noodgedwongen vaststellen dat het hem absoluut niet meeviel om zonder dat beroep te leven. Zo werd het hem uiteindelijk duidelijk dat hij zich in een situatie bevond die veel mensen kennen, maar die daarom niet minder pijnlijk is: het besef dat het enige waardoor ze zich levend voelen juist iets is wat gedoemd is op den duur hun dood te betekenen. Nakomelingen voor hun ouders, het succes voor kunstenaars, te hoge bergen voor alpinisten. Boeken schrijven voor Jasper Gwyn. Door dat besef voelde hij zich verloren, en weerloos zoals alleen kinderen zich voelen, de slimme kinderen. '

Waanzinnig mooi boek. Zo'n boek dat je weer doet beseffen waarom je ooit met lezen bent begonnen en nooit meer bent opgehouden. Wat een beschrijvingen, wat een metaforen, ... 150 blz pure troost. ( )

Dovrò leggere alcuni commenti autorevoli perché ci ho capito poco. Pertanto farò un bel giro senza farmi notare ehhh.. Mr Gwyn? ( )

A Bartlebyesque tale about a moderately famous British novelist who decides that he would rather not publish any more books or articles, and says so publicly in an article in the Guardian. To everyone's astonishment, he means it. However, after a while he finds that hanging around in launderettes is not enough for him: the craving to express ideas by putting words on paper is too strong. He is forced to look for a new release for his literary energy. Baricco shows us, with infinite patience and elaborate attention to detail, how Gwyn comes up with his great idea and puts it into practice, and what happens. Along the way there's a good deal of good-humoured teasing of writers, publishers and readers in general and British ones in particular, and Baricco gets to to set out a few theories of what literary narrative is supposed to do and how far it succeeds in that. Nothing very profound, perhaps, but it's all very nicely done and quite agreeable, and there are some memorable images: not least Caterina de' Medici e il maestro di Camden Town. ( )

Affascinante e misterioso, anche in questo libro Baricco stupisce scrivendo di niente. Le frasi più belle sono a mio avviso quelle che si riferiscono alla musica, ma le intuizioni sulla luce e sulle storie - sul senso delle storie e delle persone, le ultime due pagine, per intenderci - sono ampie e intelligenti.

Tuttavia, rimango stupito per come questo autore scateni cosi' tanto livore. Fosse Coelho, capirei. Questo onestamente - oserei dire anche oggettivamente - non è un brutto libro. Non ci trovo banalità, è scritto in un italiano corretto e in alcuni punti anche bene, c'e' spesso un senso musicale nelle frasi: davvero non me lo so spiegare.
Dormiro' uguale, ma a volte mi viene il dubbio che mi sfugga qualcosa. ( )