None

Fonto: Wikipedia. Pa o: 51. apitro: Esperantlingva literaturo, X-sistemo, H-sistemo, Landnomoj, Evoluo de Esperanto, Esperantaj idiotismoj, Historio de UEA, Fundamento de Esperanto, Vortstatistiko, Esperanto kaj Ido komparataj, Esperanto, kandidato por Nobel-Premio pri Paco en 2008, Esperanta etimologio, Esperantigo de vortoj, Komerca utiligo de Esperanto, Sufiksoj en Esperanto, Esperantigo de loknomoj, Listo de paronimoj, Proponitaj reformoj de Esperanto, Mojosa, Listo de urboj kun esperantigitaj oficialaj retejoj, Vortkunmeto en E, EuroBillTracker, Sinonimoj en Esperanto, Vortordo, Esperantigo de vortoj el maoria fonto, Nacilingvaj tradukoj el Esperanto, Subjunktivo, Bildarkivo A stria, Sociologio de Esperanto, Esperanta Respubliko, Hebrea tombejo de Varsovio, Esperanto-komunumo, Vortform-ri eco, Araba transliterumo de Esperanto, Petskribo por agnoskigi Esperanton e Unui inta Naciaro, Sociolekto, Internacia-Esperanto-Kampadejo-Primo teno, Virinaj nomoj, Io-ujo-batalo, Jes, Oficialaj vortoj, Kataluna Inform-Servo Televida, Esperanto-Radio Jaszbereny, Esperantigo de vortoj el germana fonto, Esperantigo de homoj. Excerpt: Esperanto (origine Lingvo Internacia) estas la plej disvastigita internacia planlingvo. La nomo venas de la ka nomo "Dr. Esperanto," sub kiu la hebrea kuracisto Ludoviko Lazaro Zamenhofo en la jaro 1887 publikigis la bazon de la lingvo. Li intencis krei facile lerneblan ne tralan lingvon, ta gan por uzo en la internacia komunikado, tamen ne anstata igi aliajn, naciajn lingvojn. Prelego de Zamenhofo en la 1-a monda kongreso de Esperanto en franca Bulonjo (1905) Kvankam neniu tato akceptis Esperanton kiel oficialan lingvon, i estas uzata de internacia komuno, nombranta la diversaj taksoj cent mil is du milionoj da parolantoj (depende de la lingvonivelo); estas proksimume unu milo da denaskaj parolantoj. Esperanto akiris kelkajn internaciajn distingojn, ekzemple du rezoluciojn de UNESCO a subtenon de konataj personoj de la...