"Uit het moeras", Carolijn Visser verhaalt hoe de mensen in de Baltische staten vermaald en gekneed worden door de geschiedenis, en hoe ze zich telkens moeten herpakken. Met vallen en opstaan... en overnieuw vallen en opstaan. Visser schrijft makkelijk leesbaar, je zit als ware bij de Esten aan tafel. Het verhaal getuigt van een grote sociale bewogenheid, ze blijft naast de mensen waarmee ze over meerdere jaren een nauwe realtie opbouwt, daardoor leef en voel je met hen mee als lezer. ( )

In 1990 op de terugreis van een reis door China (zie Buigend Bamboe) ontmoet Carolijn Visser een jong stel uit Estland: Aavo en Daina. Ze raken aan de praat en sluiten vriendschap. Een jaar later zoekt Carolijn Visser Aavo en Daina op als Estland juist onafhankelijk geworden is. In het dorp waar ze wonen zijn ze de eerste kapitalisten. Carolijn Visser keert regelmatig terug naar het dorp en leert een aantal mensen beter kennen.
Uit het moeras is een portret van een gemeenschap die de overgang doormaakt van een communistisch systeem naar het kapitalisme. Het is met veel liefde en zeer leesbaar opgeschreven en geeft een goed beeld van de Estse maatschappij. Ik vind het het meest persoonlijke en beste boek van Carolijn Visser en een hoogtepunt in de Nederlandstalige literatuur. Ik hoop dat ze nog lang blijft reizen en schrijven. Drie andere boeken die ik van haar heb gelezen zijn ook zeer de moeite waard: "Buigend bamboe ****" over China, "Hoge bomen in Hanoi ****" over Vietnam en "De kapers van Miskitia ****" over Nicaragua.
Uitgelezen: maandag 10 juli 2000 ( )