زندگی نوشته خواندنی به دلیل توصیف واقعیت جهان کمونیسم و چپ. از این جهت که نشان می‌داد رویای چپ چگونه کابوسی است و از هر طرف که می‌رود بدتر و فاجعه آمیز تر میشود عالی بود. اما...
رمان نه چندان خوب شاید به اعتقاد من. شاید هم این روزها چه خودم به دنبال روایت منسجم و خطی برای داستانی می‌گردم این طور انتظار داشتم وگرنه مگر همیشه روایت های حجمی را ترجیح نمی‌دادم؟ یا مثلا کارهای پاتریک مودیانو را مگر دوست نداشتم؟
ولی خب فقط این نیست. واقعا شاید می شد صحنه ها را زنده تر و با ادبیات بیشتر زنده کرد. کشمکش ها را بیشتر می‌شد نشان داد جای آن که گفت. ساده ترین راه شاید بهترین راه نبود. شاید هم بود؟
نمی‌دانم ( )