Ik heb enorm genoten van "Alleen op de Wereld". Hoewel ik het boek in deze editie heb, heb ik het ook in een oudere editie via Gutenberg op de kop getikt en het is heerlijk om dat ouderwetse taalgebruik te lezen. Mijn oogen schitteren van al deeze taalcuriositeiten. En het verhaal is en blijft prachtig. Een echte klassieker.

Er was maar één verschil met mijn herinneringen over het verhaal. Een van de droevigste momenten vond ik altijd dat Joli Coeur terwijl hij ziek was toch optrad en dan tijdens zijn sterfscene daadwerkelijk sterft. Maar nu lees ik in mijn e-book dat ze hem na terugkomst dood vinden in zijn admiraalspak. Ook in mijn andere boek staat het zo. Ik vermoed dat ze dat hebben aangepast in de tv-serie. Zou iemand dat kunnen bevestigen?
( )

A children's classic from France I'd never heard of, but it's a good one. Unlike some from that era (I'm looking at Barrie's Peter Pan) it has aged well; there's nothing objectionable here unless you avoid animal death. Remi is an orphan, raised by a good foster mother which adequately explains his good morals, unlike some orphan stories (I'm looking at Dickens' Oliver Twist). From there he begins a life on the road as part of an entertainment act. There's many highs and lows but it finds just the right balance, accurately conveying the hardships of life among the poor without making the story too stark. Coincidence becomes a little much for adult readers, but just shake your head and smile through it. Kids are still going to like this one, all these many years later. ( )

"Né sous une bonne étoile": à première vue, ce n'est pas le cas de Rémi, enfant trouvé, qui passe son âge tendre chez des parents nourriciers avant d'être vendu à une sorte de vagabond saltimbanque, musicien des rues et montreur de chiens savants.
Sous les ordres de ce patron, le jeune garçon "sans famille" va endurer les rigueurs de la vie itinérante et affronter toutes sortes d'épreuves. Pour autant, il ne se découragera pas : son arme est de posséder cette force de caractère qui, tôt ou tard, vous attire la bienveillance du sort. Le lecteur, quant à lui, vibre et espère de toute son âme qu'au terme de ce parcours très noir, compliqué d'une intrigue policière, la chance finira par sourire à Rémi, qui le mérite amplement.
Avec ce roman quasi mythologique, Hector Malot nous conte une histoire dont la simplicité défie les modes. Son personnage de Vitalis, figure tragique d'intermittent du spectacle, impose un type humain qui se grave dans les mémoires : celui de l'homme au passé mystérieux que ni la déchéance sociale, ni les vicissitudes d'une existence soumise à la pire précarité n'ont réussi à abattre.

A book that made a huge impact on me. At firtst when it was read to me, later when I read it myself. Not once, not twice, but many times.
It made me ponder, how well off I was in this world, having two loving parents, a roof over my head and enough to eat every day. A good story to make one realize that it's not always like that. ( )

Mooi om te zien welke passages als kind diepe indruk op mij maakten: het gedeelte met Vitalis (dat veel korter was dan ik dacht), de koe, de mijnen, Mattia ... Werd het me voorgelezen of las ik het zelf? Ik vond het nu af en toe wel langdradig maar zeker de moeite waard om te herlezen. ( )