Eric is de zoon van Adelaide; de roman vangt aan op de ochtend van haar dood. Hij groeit op met kleine karaktereigenaardighe¬den (koppig in extreme situaties); Ernest voedt hem hardhandig op en is ervan overtuigd dat de jongen de krankzinnigheid van zijn moeder heeft geërfd. Allerlei voorvallen in collegejaren. Ernest krijgt epilepsie-aanvallen en de omgeving geeft ERic signalen dat er een familievloek op hem rust. Hij worstelt met zichzelf en met zelfmoordplannen. Zijn vader sterft. Eric begint studies in Leuven: hij wordt verliefd op de tuberculeu¬ze Martha Claessens, die met hem zijn vuur voor de Vlaamse zaak deelt. Hij gaat bewust een relatie met haar aan om ook besmet te worden. Martha sterft, periode van verdwazing. Daarna verloofd met Maria Cauwelaers en hij herpakt zich. Kort daarna, zijn vrouw is in verwachting, sterft hij aan tering.
Het naturalistische staat ook hier voorop, maar uiteindelijk is het noodlottige af te wenden: Eric had uitzicht op herstel, het kwam alleen te laat. ( )