Joost Houtman

Lekker weglezend boek over het mooiste land ter wereld. De vraag die ik mij stel bij elk nieuw boek dat over Italië verschijnt, is of het echt wel nodig was om dit toe te voegen aan de eindeloos lange lijst van boeken die tot dan al het licht zag over het land. En soms is zo'n nieuw boek wel een enthousiaste aanwinst, soms een troosteloze herhaling. Maar bij "La Bella Figura" amuseerde ik mij gewoon te zeer om mij met die vraag bezig te houden. De beide auteurs schrijven met kennis van zaken, van horen zeggen en van eigen ervaring. De lezer krijgt de nodige weetjes mee over fare bella figura, over geschiedenis, keuken en cultuur, over gewoonten uit het dagelijks leven, en over politiek (tot en met de parlementsverkiezingen van voorjaar 2018) en dat alles geschreven met heel wat sprezzatura. In zijn (lichtvoetige) genre een van de betere die ik heb gelezen.… (more)

Als De lachende eland niet door een Vlaming geschreven is, dan is Sten Treland tijdens zijn verblijf in Antwerpen wel héél erg sterk besmet geraakt door de Vlaamse thrillermicrobe. Een scène met twee Poolse zware mannen is van het platte soort dat hier in Vlaanderen uit menige pen had kunnen komen. In de vele Noren en Zweden die ik las zou de scène evenwel slaan als een tang op een varken. De lachende eland is geschreven met vaart en humor. Maar dit afdoen als de nieuwe Noorse ontdekking: dat ruikt naar lezersbedrog.
Volledige bespreking via http://wraakvandedodo.blogspot.be/2013/11/sten-treland-de-lachende-eland.html… (more)