DE COCK EN DE MOORD OP DE BLOEDBERG; A.C. Baantjer

Voor het eerst leidt een misdaad rechercheur De Cock (met ceeooceekaa) naar Antwerpen en wel naar de Bloedberg, een wijk dichtbij Het Steen. Het begint allemaal als De Cock wordt gevraagd de begrafenis bij te wonen van iemand die in Antwerpen vermoord uit de Schelde is gevist. Wie schetst zijn verbazing als hij aan de groeve in Amsterdam een man ziet staan, van wie hij weet dat die al twee jaar dood moet zijn. Zijn verbazing wordt nog groter als de weduwe van het net begraven slachtoffer door de man die haar belangen behartigt aangifte laat doen van een geval van valsheid in geschrifte, want de bankrekening van haar man is een dag na diens dood leeggehaald. Deze gebeurtenissen leiden tot een diepgaand en verrassend onderzoek naar de praktijken van een der merkwaardigste en meest geraffineerde misdaadsyndicaten in Antwerpen.

DOCHTER VAN DE DAGERAAD; Pauline Edge

Toen het wereldrijk aan de Nijl het hoogtepunt van zijn bloei beleefde, groeide in de vertrekken van het paleis van de farao in Thebe een jonge prinses op, die wel een bijzondere lieveling van Amon, de vader der goden, scheen te zijn — de mooie, intelligente en machtsbewuste Hatsjepsoet. De ijzeren wetten en geheiligde tradities die een vrouw de koninklijke waardigheid ontzegden, waren echter zo diep geworteld dat in het oud-Egyptisch niet eens een vrouwelijke vorm bestond voor het woord "farao". Ondanks veel tegenstand weet Hatsjepsoet zich toch geleidelijk aan een weg te banen naar de troon van Horus, tot zij eindelijk kan zeggen: "Ik ben Egypte!"

NACHTSCHADUW; Gloria Murphy

Het is allang kwart over drie geweest en Jennifers kinderen, de tweeling Margo en Matthew, zesdeklassers, zijn nog steeds niet thuis uit school. Jen, die haar leven heeft gewijd aan het grootbrengen van haar vaderloze kinderen, is echter niet iemand die snel in paniek raakt. Totdat een angstaanjagend telefoontje haar veilige wereldje versplintert met brokstukken uit het verleden: "Jennifer, ik heb de kinderen.. . onze kinderen." Het is twaalf jaar geleden dat haar knappe, zachtmoedige echtgenoot Jim bij een verkeersongeluk om het leven kwam. Nu wordt Jen geconfronteerd met de meedogenloze waarheid die ze onder haar verdriet dacht te hebben begraven. De onbekende stem aan de andere kant van de lijn zegt: "Ik hou van je. . . en van de kinderen. Ik wil voor mijn gezin zorgen."

SIMON EN HET KIND; Joseph Joffo

Wanneer je zes jaar oud bent, valt het niet mee om iedere avond na het uitgaan van de school te moeten terugkeren naar het petieterige zolderappartement van je moeder, om dat dan ook nog bezet te vinden door de man aan wie je zo'n hekel hebt — niet alleen heeft hij je aanbeden moeder voor zich opgeëist maar ook nog eens je hond met de gele ogen en de enige gemakkelijke stoel. De indringer is Simon, een jonge jood die van naam is veranderd en met allerhande gescharrel aan de kost komt. Het "slachtoffer" is Franck, een vaderloos kind met het lef van een oprecht straatjochie. In het troosteloze Parijs van 1940, weerspiegelt het conflict tussen de man en het kind een drama van geheel andere afmetingen, dat van het verscheurde Frankrijk, waardoor ze ondanks hun geruzie samen zullen worden meegesleurd. De tegenspoed maakt hen vindingrijk, hun gevoel voor humor helpt hen te overleven en door de oorlog raken ze op elkaar aangewezen. Maar is dit genoeg om de antipathie van het kind te doen omslaan?

Bron: Readers digest 132