"Huguenau of de zakelijkheid" is het derde en laatste deel van de romancyclus die Hermann Broch in 1931/32 publiceerde onder de titel "Die Schlafwandler".
De hoofdpersoon, Wilhelm Huguenau, is een jonge zakenman die in de Eerste Wereldoorlog onder de wapenen wordt geroepen. Hij deserteert van het front in Vlaanderen en weet een stadje in het Moezelgebied te bereiken. Daar treffen we ook de beide hoofdpersonen uit de vorige romans aan: majoor von Pasenow is er gedetacheerd als stadscommandant en Esch is er gevestigd als eigenaar en redacteur van een regionale krant. Listig slaagt Huguenau erin zich van de krant meester te maken, maar ongewild brengt hij het contact tot stand tussen von Pasenow en Esch. Tussen beide mannen ontwikkelt zich een schuchtere vriendschap en Huguenau voelt zich buitengesloten. Toch is hij de enige van het drietal die in de catastrofale gebeurtenissen na de ineenstorting van het Duitse front niet ten onder gaat.
Door dit kernverhaal zijn verschillende parallelverhalen rond andere figuren gevlochten. Bovendien wordt de gehele roman regelmatig onderbroken door een feuilleton-essay. Dit diepgravende essay over het verval van de waarden is te beschouwen als de filosofische verantwoording van de romancyclus.
In "Huguenau of de zakelijkheid" heeft Hermann Broch alle thema's en motieven uit de twee voorgaande romans "Pasenow of de romantiek" en "Esch of de anarchie" samengevat op een manier die getuigt van een uitzonderlijk schrijverschap. Terecht wordt hij met Proust, Kafka, Musil en Joyce gerekend tot de belangrijkste romanvernieuwers van de 20ste eeuw.
( tekst achterflap : Piet Meeuse.)

Ik moet bekennen dat ik duizel van zo'n magistraal schrijversschap. Van de "Slaapwandelaarstrilogie" vind ik "Huguenau of de zakelijkheid" van een uitzonderlijk niveau. Schitterende "main story", alle registers afgaand, afgewisseld met duizelingwekkende filosofische bespiegelingen! ( )